Zo vaak heb ik gedacht dat ik mijn manisch depressieve moeder kon helpen, heb ik moeten aanzien dat mijn vader een weekendalcholist was, mijn broer aan de coke verslaafd is en later mijn nu ex-man.
Hij heeft/had ook zijn verslavingen. Maar alleen niet zo extreem, maakte ik mijzelf en hij mij wijs. Wat alcohol, gokken, drank, wiet roken. Ik heb geprobeerd het te accepteren, maar ik kon daar niet mee leven. Probeerde hem telkens erop te wijzen dat ik het zo niet wilde. Ging hem steeds meer controleren, met alle gevolgen van dien.
We hebben allebei een moeilijke jeugd gehad en herkenden daarom zoveel bij elkaar. We gingen allebei in therapie. Later bleek dat ik me veel te veel op hem ging richten. Hij had het zwaarder gehad als ik(lichamelijk zwaar mishandeld). Ik wilde zijn pijn wegnemen, zorgde als een moeder voor hem. Andersom heeft hij vaak als een vader voor mij gezorgd. Ik ben vooral psychisch mishandeld, wat ook heel erg is, besef ik nu.Het leek zo goed, we hielpen elkaar toch? Maar toch zocht hij weer troost in alcohol en wiet en ik kon het niet meer aanzien. Stelde ik me aan, moest ik dit maar kunnen?
Soms denk ik kon ik het maar, want ondanks alles lijkt het me soms makkelijker als ik zo'n leven had aangekund. En ik hield/ hou nog steeds van leuke kanten, ik had me bij niemand zo veilig gevoe ld als bij hem.Tegelijkertijd weet ik dat ik mijn eigen leven niet meer leed, niet gelukkig was. Hij iets van mij wilde wat ik niet (meer) kon geven en hij anderom aan mij ook niet.
Het is zo verwarrend. Ik weet dat ik in deze relatie mijn onverwerkte pijn uit mijn jeugd heb ontdekt en het op deze manier wilde goedmaken. Dat dit helaas niet alles heeft opgelost. Toch hebben we elkaar wel op weg geholpen en elkaar iets gegeven, toch? We hebben samen een kind en willen voor hem goede ouders zijn.
Begrijpen jullie mijn verhaal een beetje? Dasnk je wel voor het lezen. Regina
machteloos
Hoi Regina!
Ik snap je verhaal heel goed!
Zelf heb ik ook een vergelijkbare situatie (zoals iedereen hier op de site
)
Afgelopen week het boek Als hij maar gelukkig is gelezen en het heeft me echt de ogen geoepend! Wel heel confronterend! Nu wil ik hard aan gaan werken!
Jij heel veel sterkte! Maar de eerste stap is gezet! Erkennen!
het komt allemaal goed!
Heb net dit gedicht geschreven:
Beste E,
Onze relatie is als een sigaret,
Als een verslaving ben ik er mee besmet.
IK weet dat de relatie niet goed voor ons is,
Toch denk ik telkens weer dat ik je mis.
Dan wil ik weer geloven in je beloofde praatjes en verhalen,
Om vervolgens weer alleen te zitten balen.
Verslaafd aan alle pijn en veel huilen,
Door continu jouw problemen met me mee te zuilen.
Nu is het echt voorbij,
Het is nu echt tijd voor MIJ
Ik heb mezelf al zoveel verdriet gedaan,
Stoppen met roken is ook goed gegaan.
We hoeven nu niet meer te praten,
Maar elkaar echt loslaten.
Het gaat me lukken deze keer,
Er is in het leven nog zoveel meer.
Dan wachten op iets wat nooit zal gebeuren,
Er zijn nog vele open deuren.
Ik verdien een veel beter leven,
en dan ga ik mezelf nu geven!
Liefs mij
Ik snap je verhaal heel goed!
Zelf heb ik ook een vergelijkbare situatie (zoals iedereen hier op de site
)Afgelopen week het boek Als hij maar gelukkig is gelezen en het heeft me echt de ogen geoepend! Wel heel confronterend! Nu wil ik hard aan gaan werken!
Jij heel veel sterkte! Maar de eerste stap is gezet! Erkennen!
het komt allemaal goed!
Heb net dit gedicht geschreven:
Beste E,
Onze relatie is als een sigaret,
Als een verslaving ben ik er mee besmet.
IK weet dat de relatie niet goed voor ons is,
Toch denk ik telkens weer dat ik je mis.
Dan wil ik weer geloven in je beloofde praatjes en verhalen,
Om vervolgens weer alleen te zitten balen.
Verslaafd aan alle pijn en veel huilen,
Door continu jouw problemen met me mee te zuilen.
Nu is het echt voorbij,
Het is nu echt tijd voor MIJ
Ik heb mezelf al zoveel verdriet gedaan,
Stoppen met roken is ook goed gegaan.
We hoeven nu niet meer te praten,
Maar elkaar echt loslaten.
Het gaat me lukken deze keer,
Er is in het leven nog zoveel meer.
Dan wachten op iets wat nooit zal gebeuren,
Er zijn nog vele open deuren.
Ik verdien een veel beter leven,
en dan ga ik mezelf nu geven!
Liefs mij