Ik heb dit stukje bij Stap 4 vandaan gehaald. Ik denk dat je heel behoedzaam moet omgaan met deze stap, dat je deze stap niet eerder moet doen dan je er echt aan toe bent. Je moet goed je eigen intenties onderzoeken en kijken of je het wel echt meent, en of je het niet doet om er toch iets voor terug te krijgen, want dan is het niet oprecht. Het gaat erom dat je oprecht ziet wat je een ander hebt aangedaan en dat je daar spijt van hebt (en echt voelt). En als het mensen zijn die misschien kwetsende dingen gaan zeggen, kun je het misschien beter via de kosmos en je hogere macht tegen hen zeggen, dus in een gebed of zo, maar niet fysiek. Er staat ook 'tenzij dat henzelf of anderen leed kon berokkenen'. Het is dus niet de bedoeling dat je er iemand mee pijn doet, ook jezelf niet.unhappysingle schreef:Overigens heb ik nog geen reinigend gesprek gehad met mijn ex, want daarvoor voel ik me nog niet sterk genoeg. En waarom? Omdat ik ook mijn ouders mijn excuses heb gegeven en uitgelegd waarom het voor mij maar ook voor mijn kindje belangrijk is te veranderen. De grap is, dat mijn ouders toch ook best aandeel hebbende in hoe ik ben groot geworden, alles wegwuiven en bij hen moet ik helemaal niet aankomen met wat zij flauwekul vinden. Ze zijn zeggen ze blij dat ik mijn fouten heb ingezien en nu eindelijk normaal ga leven. Maar zij zijn zoals ze zijn en veranderen gaat volgens hen niet. Ze hoeven voor mij ook niet te veranderen, maar waarom vind ik het dan nog steeds zo belangrijk dat ze wel inzien dat ik aan het veranderen ben.
Anna
