Uitwerken, wat houdt dat in?
Ik kreeg een tijdje geleden de vraag ‘Wat ik jou steeds hoor zeggen, Anna, is dat je die gevoelens dan kan uitwerken. Wat houdt dat nou precies in? Wat moet ik dan letterlijk doen? Waar leidt het uiteindelijk toe?’
Dit is een goede vraag want volgens is dit mij een essentieel onderdeel van het herstelproces. Maar voordat ik ga uitleggen wat ‘uitwerken’ voor mij inhoudt zal ik het eerst even in een groter plaatje plaatsen.
Volgens mij zijn we op aarde om te groeien als ziel. Dit is ook wat Robin Norwood zegt. Zij zegt: om te 'ontwaken' en te groeien. Even terug naar mezelf, hoe ik het zie. Onze ziel laat ons al die moeilijke pijnlijke dingen ervaren om te kunnen groeien. Om meer inzicht en bewustzijn te ontwikkelen in wat en wie wij zijn in het grote geheel. En een groter Liefdesbewustzijn te ontwikkelen, naar Gods voorbeeld. God is puur Liefde. Door de pijn te ervaren van de dingen die anderen in hun onbewustheid ons aandoen, ontstaat uiteindelijk het besef dat we die dingen zelf niet met een ander moeten doen. Als we die pijn niet zouden voelen zouden we dit besef ook niet kunnen krijgen.
Ik denk dat het om te kunnen helen en groeien, belangrijk is om alles wat je voelt bewust te VOELEN. Als je je gevoelens verdooft of verdringt kun je niet helen en ook niet groeien. Dan stagneert je groei. Wij hier (op het Norwoodgroep Forum) hebben allemaal op een of andere manier geleerd om een manier te ontwikkelen om NIET te voelen. Kijk maar naar jezelf, daar kun je een hele lijst van invullen. En daarom is de essentie van 'mijn methode': VOELEN WAT JE VOELT. Daar begint het mee.
Door alle dingen die je meemaakt voor jezelf 'uit te werken' kun je inzicht krijgen in die patronen van gevoelens niet willen voelen en de destructieve gevolgen daarvan. Wat je allemaal hebt geleerd als kind in die pijnlijke traumatische omstandigheden. Dat was onze overleving TOEN. En we moeten er inzicht in krijgen hoe die patronen bij ons zijn ontstaan (contact met de pijnlijke herinneringen) en hoe die werkzaam zijn in ons leven als volwassene.
Door het uit te werken gebeuren er 2 dingen:
1) je krijgt INZICHT in de situatie en wat er allemaal speelt in het nu en vroeger, en
2) het is tevens een manier om pijnlijke dingen te VERWERKEN, de emoties te voelen en te uiten, bijv. door te huilen, of je boosheid te voelen en die te ventileren (daar moet je een manier voor vinden zodat je dit niet op anderen gaat afreageren).
Dingen uitwerken doe ik zelf door de situaties die emoties hebben getriggerd helemaal uit te schrijven. Ik begin altijd bij het gevoel, bijv. 'ik ben zo boos, ik voel me zo ontzettend boos', of ‘ik voel me zo rot’, of ‘ik voel zoveel verdriet’. En vervolgens ga ik opschrijven waarom ik zo boos ben, of waarom ik me zo rot voel, of waarom ik zoveel verdriet voel, wat er is gebeurd waarom ik zo boos ben, me zo rot voel, of zoveel verdriet voel, alsof ik het allemaal aan een goede vriendin vertel (iemand die mij helemaal begrijpt en van mij houdt zoals ik ben). En ik schrijf er al mijn gedachten bij die in me opkomen. Ook alle herinneringen die daarbij naar boven komen. En alle inzichten die ik daarbij krijg. Ik denk altijd dat mijn gids hierbij aanwezig is om dit proces te sturen. Want als ik op het punt kom dat ik zeg 'waar zouden deze gevoelens vandaan komen?' krijg ik altijd antwoord in de vorm van beelden, situaties van vroeger die me getoond worden. En wat ik daarbij voel en denk dat ga ik ook weer helemaal opschrijven.
Dit zijn sessies waar ik altijd veel inzicht door krijg maar waardoor ik ook veel verwerk. Ik voel me na afloop altijd heel anders dan ervoor. En dit is ook een manier om vanuit kindbewustzijn terug te komen in volwassen bewustzijn. De betreffende situatie ziet er dan heel anders uit, en ik weet dan meestal wat ik ermee moet of wil doen. Soms is het daarmee klaar en voel ik dat ik er naar die persoon die dit rotgevoel heeft veroorzaakt of getriggerd niets meer mee hoef te doen. Maar het kan ook zijn dat ik dan duidelijk zie hoe ik dit ter sprake wil brengen, op een volwassen, meer verantwoordelijke manier.
Mijn weg om te groeien is alles wat ik voel bewust te voelen, contact te maken met wat ik voel, en ook vaak om die gevoelens op te schrijven. Soms is het gewoon een uitlaatklep en schrijf ik alleen op wat er is gebeurd en wat ik erbij voelde. Maar vaak ook wordt het een hele sessie waarin ik veel uitgebreider schrijf. Meestal weet ik niet van tevoren hoe uitgebreid dit wordt. Het is als door een deur gaan en niet weten hoe groot de ruimte is die daar achter zit. Er kunnen ook heel veel kamers achter zitten. Het is altijd een heel boeiend avontuur.
De reden waarom ik hier (op aarde) ben is om het leven bewust te leven en te kunnen groeien. Daar vraag ik vaak ook hulp en sturing bij van de hogere macht en mijn gids (ieder mens heeft een persoonlijke spirituele gids, of meer dan één).
Ik realiseer me vaak wat ongelooflijk bijzonder het is dat ik ik ben. Dat ik deze ziel heb gekregen van God en dat ik een onderdeel ben van dat grote geheel, de schepping, en dat mijn leven als ziel nooit zal ophouden (bewustzijn kan niet vergaan). Dat vind ik zo'n fantastisch idee. Die stoffelijke levens op aarde zijn 'uitstapjes', een soort excursies om dingen te leren die we in de spirituele wereld niet zo goed kunnen leren (niet zo goed als hier). We hebben onze ziel en bewustzijn gekregen om voor te zorgen en te ontwikkelen naar een steeds groter bewustzijn.
Maar even terug met mijn benen op aarde. Ik hoop dat ik heb duidelijk kunnen maken wat ik bedoel met ‘dingen uitwerken’, hoe je dat doet, en waarom dat belangrijk is. Waar dat toe leidt.
Als je nog meer vragen hierover hebt, stel ze gerust, want ik leg het graag uit.
Groeten, Anna