Hoi, ik ben ardanwen en heb vier weken geleden het boek ' als hij maar gelukkig is' gelezen.
Ik heb sinds 8 maanden een relatie waarin ik veel huil en vaak boos ben, voornamelijk in verband met zijn ex-vriendin
Ik heb het gevoel dat ik gebruikt wordt.
Ik heb nu meer duidelijkheid en bezoek sinds drie weken al-anon/aca.
Mijn 'vriend' zit nog vast aan zijn ex die macht over hem heeft. Hij heeft haar dus nooit losgelaten! Ze hebben een kind samen, zij is totaal afhankelijk van hem. Ze zijn officieel al drie jaar uit elkaar.
Nu pas zie ik het. Na tien jaar overspel van mijn moederskant in hun twintigjarige huwelijk, zijn mijn ouders nog tien jaar bij elkaar blijven hangen, ten koste van ons. Zelfs toen ze officieel gescheiden waren en mijn vader een nieuwe vriendin kreeg, ging mijn moeder nog met hem naar bed en bleef histerisch aan hem hangen. Waarschijnlijk bang om alleen te zijn met zichzelf en haar kinderen ( en ook haar eigen innerlijke kind).
Dit is dus een herhaling alleen dit keer ben ik niet schuldig. Toen ook niet maar zo voelt het. Mijn vader heeft een alcoholprobleem, mijn beide opa's ook. Mijn 'vriend en zijn ex hebben allebei een alcoholische ouder.
Het verschil tussen hen en mij is dat ik niet verslaafd ben aan een softdrug zoals zij en de liefdesverslaving die ik heb en zij ook wil ik moedig onder ogen zien en erkennen inclusief mij co-alcoholisme.
Ik zie hier een eerste inzicht voor mezelf dat zij niet zullen veranderen.
In september begin in aan een norwoodgroep en ga ik verder met mijn psychosociaal hulpverleenster die nu op vakantie is.
Ik hoop op goede hoop voor de toekomst!
Bedankt voor het lezen, het is eigenlijk meer iets voor het gesloten forum denk ik maar dat komt nog wel.