vermoedelijk autisme bij partner

Wij hebben ingezien dat wij machteloos waren ten opzichte van onze relaties en dat ons leven onbestuurbaar was geworden.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
thisisme
Berichten: 2
Lid geworden op: di dec 28, 2010 7:45 pm

vermoedelijk autisme bij partner

#1 Bericht door thisisme » di dec 28, 2010 7:58 pm

Beste,

De volgende tekst had ik op het forum van autisme geplaatst.

Ik heb echter een reactie gekregen van iemand die me uw boek aanraadde.

Zit het probleem dan toch grotendeels bij mij??

Dit is mijn verhaal - in kort :

Ik ben enkele jaren gescheiden, en heb dan mijn huidige vriend/partner leren kennen - we hebben een LAT-relatie en ik vermoed dat dit ook zo zal blijven want hij heeft telkens enorm veel tijd nodig om zich aan een nieuwe situatie aan te passen (als dat dan al mogelijk is).
Zijn echtgenote heeft hem 6-tal jaar geleden verlaten, en stilaan ben ik beginnen vermoeden dat zij met dezelfde problemen zat als ik nu. Volgens verhalen die ik her en der heb opgevangen (oa van zijn kinderen in het begin - toen was de relatie met hun vader ook volledig misgelopen), kon hij vaak heel agressief worden. Nadien heb ik begrepen, als bepaalde zaken niet duidelijk op voorhand besproken waren (soms heel banale zaken), als iets niet liep zoals hij het had verwacht, enz.
Onze relatie is op die drietal jaar al verschillende keren misgegaan, omdat ineens kleine dingen torenhoge problemen geven, en hij dan vraagt om hem even gerust te laten, maar ik ben dan zo onder de indruk, omdat ik totaal niet besef wat er aan de hand is! En ik probeer dan te praten, maar dan sluit hij zich nog meer af, en op de duur escaleert het gewoon, en als ik zou verder aandringen, voel ik dat er ongelukken zouden kunnen gebeuren.
De reden waarom ik nu naar deze site ben gekomen, is, dat ik met momenten enorm twijfel of ik dit wel aankan. Vorig jaar heb ik - op een moment dat we na weer een tijdelijke breuk - weer bij mekaar kwamen, en ik zo moe was, dat ik het er allemaal maar heb uitgeflapt - voor mij was het dan erop of eronder. Hij heeft het toen enorm geapprecieerd dat ik er zo open over gepraat heb, maar hij heeft dit ontkend. Hij is een heel intellectueel man, die meestal alles perfect onder controle weet te houden, en goed weet hoe hij moet reageren (behalve als er emoties bij te pas komen). Op werk heeft hij totaal geen problemen, integendeel, wordt graag gezien, is heel correct, maar door zijn vrij hoge functie is zijn ingesteldheid en karakter perfect voor zo'n job.
Met kerstavond bvb is het volledig misgelopen : zijn twee kinderen waren aanwezig, en ook mijn zoon met zijn vriendinnetje (hij had die zelf mee uitgenodigd) - situatie was wel heel moeilijk : mijn andere zoon en mijn dochter waren op kerstavond bij mijn ex, maar mijn dochter was ziek, en mijn ex had geen zin om haar speciaal naar huis te brengen. Dus had ik zelf gevraagd aan mijn tweede zoon om op tijd te vertrekken en zijn zus op te halen. Voor zijn vriendinnetje was het bovendien ook moeilijk omdat haar mama 8 à 10 jaar geleden vermoord is, en het was de eerste keer dat ze kerstavond buiten haar eigen familie vierde. Mijn zoon is dus vroeger moeten vertrekken, en - alhoewel ik al die zaken op voorhand wel ongeveer besproken had - ok niet tot in de details - ik wist ook niet wanneer zijn zus hem een berichtje zou sturen, enz. Ik voelde onmiddellijk dat hij dit op het moment niet apprecieerde, ze waren idd ook nogal afwezig geweest, maar ja, zoals eerder gezegd, het zal voor hen ook niet makkelijk geweest zijn. Maar het leek alsof hij dat niet aanvoelde.
Het komende half uur heeft hij me gewoon genegeerd, en gevraagd hem gerust te laten. Nadat zijn eigen kinderen ook vertrokken waren, heb ik opnieuw de situatie proberen verduidelijken, maar zonder resultaat. Ok, ik heb dan verder doorgedramd (had ik niet mogen doen), en hij wou me totaal niet meer in zijn nabijheid - van het ene woord komt het andere dan - ik wou verzoening, wou een knuffel (het was toch kerstavond!), maar hij heeft me - zonder details aan te halen - op een grove manier de deur gewezen midden in de nacht! Op Kerst zelf heb ik wel 20 berichtjes gestuurd, proberen bellen, bijna gesmeekt dat het Kerst was, dat dit toch niet kon, maar zonder resultaat. Pas gisteren heeft hij even telefoon opgenomen, maar alle schuld ligt bij mij, en ik weet niet of het nog goed komt. Alsof ik alle vertrouwen heb geschonden, dat ik zo moeizaam heb opgebouwd. Ih hou enorm veel van hem omdat hij onderliggende waarden heeft die je zelden bij iemand vindt, maar ik weet niet of ik sterk genoeg ben om die ups en downs op te vangen. Ik heb al een moeilijk huwelijk achter de rug, sommige dingen komen op die manier terug. Ben ik dan zelf voor een deel het probleem? Of neem ik - zoals altijd te gemakkelijk de schuld op mij?
Maak ik de juiste diagnose? hoe kan ik hem beter begrijpen?
Hij is ook zo perfectionist, was al een klein probleem omdat ik op kerstavond met mijn dozen vol pakjes langs de keuken was binnengekomen! Ik mocht in de keuken niet zijn op dat moment! en dan had ik mijn voeten nog niet goed afgekuist! dat was dus mijn welkom ...
Is zo moeilijk als je voortdurend op de puntjes van je tenen moet lopen. Ik heb dat al heel mijn leven moeten doen, ook in mijn jeugd - mijn vader was ook geen makkelijk man - mijn ex dan was ook zo egoïstisch ingesteld (ik leefde zelf tussen 4 muren) en dan hoop je eindelijk liefde te vinden bij iemand je waardeert en koestert ...

Blue_Moontje
Berichten: 1
Lid geworden op: wo dec 29, 2010 1:26 pm
Locatie: Nederland

#2 Bericht door Blue_Moontje » wo dec 29, 2010 3:01 pm

Beste Thisisme,

Er wordt wel gezegd: “alle mannen zijn autisten” (Congres voor psychologie 2009).
Uit je brief valt mij op hoezeer je gericht bent op je partner. Ik lees heel weinig over jezelf. Dus welkom bij onze Norwoodgroep!

Jouw vriend lijkt mij iemand die meer met zijn verstand alles benadert dan met zijn emoties. Dat werkt prima in een werksituatie, maar in een relatie komen emoties om de hoek. In hoeverre heeft hij structuur en een vast omlijnd kader nodig om zichzelf en de situatie in de hand te houden?

Het lijkt dat jij een drukke thuissituatie beter aan kunt. Op een of andere reden mis jij de signalen die hij uitzendt als de situatie boven zijn hoofd dreigen te groeien. Hij zegt dat hij vraagt om met rust gelaten te worden, maar jij zegt dat je zo onder de indruk bent, dat je niet beseft wat er aan de hand is. Na het overschrijden van de rode lijn ontploft hij. Ik proef hierin dat jullie beiden moeite hebben met het aangeven van jullie grenzen. Bespreek later in een rustige situatie wat en wanneer het fout ging en hoe jullie dat in de toekomst kunnen voorkomen.

Om specifieke reacties van mannen en vrouwen te leren begrijpen en ook je opgegroeide kinderen, raad ik je het boek aan van John Gray: mannen komen van Mars, vrouwen van Venus. In iedere bibliotheek te leen.
Dan zul je begrijpen waarom jouw vriend zo agressief reageert als je wanhopig probeert met hem te praten als hij daar op dat moment niet aan toe is.

Hoe lang is het geleden dat je zelf gescheiden bent? Heb je je eigen scheiding al verwerkt? Het is belangrijk de fouten uit je vorige relatie(s) te onderzoeken. Anders blijf je dezelfde fouten maken. Wat ging er fout, waarom ging het fout, wat was mijn aandeel daarin? Zie het als een soort rouwen over je dode relatie en doe een autopsie.

Zodra je je eigen aandeel hebt erkend, kun je jezelf veranderen, want de enige persoon die je werkelijk kunt veranderen, ben je zelf. Word daarom je beste maatjes met jezelf. De eerste stap was dus: naar dit forum te komen. Succes, je leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Groet,
Blue_Moontje

Anna
Site Admin
Berichten: 18422
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#3 Bericht door Anna » za jan 01, 2011 12:39 pm

Hallo Thisisme. Ik raad je aan het boek ‘Als hij maar gelukkig is’ van Robin Norwood te lezen, als je dat nog niet gedaan hebt. Dat zal je veel inzicht geven in wat er met jou aan de hand is. En als je jezelf inderdaad herkent in de problematiek die in dat boek beschreven staat, raad ik je aan het herstelplan te gaan volgen dat achterin het boek beschreven staat (hoofdstuk 10). Een belangrijk onderdeel van dat stappenplan is deelname aan een zelfhulpgroep met lotgenoten.

Informatie over Norwoodgroepen kun je vinden op mijn website www.norwoodgroep.nl bij 'Landelijke lijst Norwoodgroepen' (ook voor België) en over Al Anon (voor partners en familieleden van alcoholisten), ACoA (voor volwassen kinderen van alcoholisten) en CoDA groepen (voor codependents) bij www.twaalfstappen.nl (voor België www.twaalfstappen.be )

Hartelijke groet,
Anna

Plaats reactie