Stap 1

Wij hebben ingezien dat wij machteloos waren ten opzichte van onze relaties en dat ons leven onbestuurbaar was geworden.
Bericht
Auteur
optimistje
Berichten: 146
Lid geworden op: vr jun 14, 2013 1:29 pm

hoe echt doorvoelen

#16 Bericht door optimistje » di dec 10, 2013 2:49 pm

Ik lees hier al een hele tijd mee op het open en het gesloten deel. Vind hier heel veel herkenning, langs de ene kant vind ik daardoor een beetje troost, maar tegelijk vind ik het ook erg confronterend. Het besef dat ik verslaafd ben, begint steeds meer door te dringen.
Ik laat me echt regeren door angst, angst om haar kwijt te raken, angst dat ik geen aandacht genoeg van haar krijg, angst dat ze steeds minder om me gaat geven. Ik eis , bedel, please, dwing af, manipuleer... het hele rijtje... en nog veel meer... en net bij iemand die gebonden is en van bij het begin duidelijk maakte dat ik "extra" ben, een zeer aangename en belangrijke aanvulling in haar leven.
De voorbije weken lukt het me om naar haar toe dit gedrag amper nog te stellen... maar mijn gevoel wil meestal helemaal nog niet mee. Die dwang om haar steeds te contacteren, om te "vragen"... het eindeloos wachten... blijft erg dwingend aanwezig...
Ik las hier of elders, ik weet het niet meer precies, dat net dat niet toegeven aan die dwang me bij mijn diepere gevoelens zou brengen, bij mijn kind-zijn... maar dat lijkt niet zo goed te lukken... voel me meestal erg eenzaam, ben ontzettend bang voor dat lege gevoel, voel me meestal erg boos....
Ik hoop dat jullie hier willen op reageren, heb zo behoefte aan een luisterend oor, ik denk dat ik dan wel bij die heftige gevoelens kom die ik zo hard uit de weg probeer te gaan.
Ik had een moeilijke jeugd, met twee alcoholverslaafde ouders, mijn moeder stierf er zelf aan... dacht lang dat ik me wel redde en het achter me had gelaten... deze relatie triggert zoveel, en in mijn hoofd weet ik hoe dat komt, maar ik voel het niet echt.
Ik durf er gewoon niet aan, zo bang dat ik eens dat de "beerput" geopend wordt, ik er nooit meer uitkom.
Bedankt voor jullie reactie(s)

Anna
Site Admin
Berichten: 18422
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#17 Bericht door Anna » di dec 10, 2013 3:33 pm

optimistje schreef:Ik las hier of elders, ik weet het niet meer precies, dat net dat niet toegeven aan die dwang me bij mijn diepere gevoelens zou brengen, bij mijn kind-zijn…
Ik denk dat je bedoelt de 'oefening voor dwangmatigheid'. Die staat beschreven in "Mijn methode, Anna". Onder dwangmatigheid zit altijd een trauma, en door de oefening te doen kun je contact maken met dat trauma. En ook al lukt dat niet altijd, het is toch goed om die oefening te doen als je merkt dat je met dwangmatigheid zit, want door die oefening te gaan doen schep je ruimte tussen je dwang en daar werkelijk aan toegeven. Je geeft jezelf dan de kans om het NIET te doen.
optimistje schreef:Ik las hier of elders, ik weet het niet meer precies, dat net dat niet toegeven aan die dwang me bij mijn diepere gevoelens zou brengen, bij mijn kind-zijn... maar dat lijkt niet zo goed te lukken... voel me meestal erg eenzaam, ben ontzettend bang voor dat lege gevoel, voel me meestal erg boos....
Dat kan precies dat gevoel zijn wat jij als kind ervoer in de beschadigende situaties.
optimistje schreef:Ik durf er gewoon niet aan, zo bang dat ik eens dat de "beerput" geopend wordt, ik er nooit meer uitkom.
Ik denk dat juist door de gevoelens toe te laten, er niet tegen te vechten, je erdoorheen kunt komen. Als je dat niet doet zul je constant in die gevoelens verkeren (wat je in je bericht ook schrijft), omdat ze dan aldoor door van alles in het heden getriggerd worden. Als je uit angst die gevoelens tegenhoudt heeft het geen zin om daarvoor die oefening voor dwangmatigheid te doen, want die heeft juist de bedoeling om daarmee in contact te komen.
optimistje schreef:Ik hoop dat jullie hier willen op reageren, heb zo behoefte aan een luisterend oor, ik denk dat ik dan wel bij die heftige gevoelens kom die ik zo hard uit de weg probeer te gaan.
Ik begrijp wat je bedoelt, bij mij werkt dat ook goed als er iemand luistert. Vandaar dat ik vaak een therapeut heb geraadpleegd, en dat nog steeds doe als ik behoefte heb aan een luisterend oor. Ik bel ook wel eens de telefonische hulpdienst. Maar het is ook goed om naar de zelfhulpgroep met lotgenoten te gaan. Ik weet niet of je die mogelijkheid hebt. Op mijn website www.norwoodgroep.nl bij 'Landelijke lijst Norwoodgroepen' kun je informatie vinden over Norwoodgroepen. Ook informatie over Al Anon (voor partners en familieleden van alcoholisten), ACoA (voor volwassen kinderen van alcoholisten), CoDA groepen (voor codependents) en SLAA (Sex and Love Addiction Anonymous, groepen voor mannen en vrouwen) kun je vinden via mijn website in ditzelfde gedeelte (ook groepen in België):
http://www.norwoodgroep.nl/#_LANDELIJKE ... OODGROEPEN

Ook op het Norwoodgroep Forum prikbord kun je informatie vinden over Norwoodgroepen: http://www.norwoodgroep.nl/forum/viewforum.php?f=1

Hartelijke groet,
Anna

optimistje
Berichten: 146
Lid geworden op: vr jun 14, 2013 1:29 pm

#18 Bericht door optimistje » di dec 10, 2013 7:41 pm

dankje Anna, voor je antwoord. Ja dat klopt wel, ik herinner me dat ik me als kind, als jongere vaak erg eenzaam voelde. Ik weet niet of iemand me begrijpt als ik zeg dat het leven zonder een lief voor mij zeer bedreigend grijs dreigt, kleurloos, ik zie dat in gedachten ook zo... dan zie ik me helemaal alleen fietsen in een grijze natuur zonder mensen... en voel ik me door God en allemaal ontzettend alleen. Dat beeld schrikt me enorm af. En omdat ik daar zo bang voor ben, zou ik alles doen om een relatie niet te verliezen.

Ik zocht nog een keer in je lijst en ook via google maar in mijn omgeving is er geen norwoodgroep. Een ACoA groep is er ook niet. Kan je als volwassen kind van ouders met een alcoholverslaving ook bij Al Anon terecht? Vind je daar gelijk"gestemden" en herkenning?

Daantje
Berichten: 1721
Lid geworden op: di apr 18, 2006 5:32 pm
Locatie: Woerden
Contacteer:

#19 Bericht door Daantje » di dec 10, 2013 9:35 pm

optimistje schreef: Kan je als volwassen kind van ouders met een alcoholverslaving ook bij Al Anon terecht? Vind je daar gelijk"gestemden" en herkenning?
Sterker nog, er zijn speciale Al-Anon groepen (zie www.Al-Anon.nl). Het is even zoeken, maar de rechtstreekse link geeft hij niet.

Toi toi.

Daantje

Daantje
Berichten: 1721
Lid geworden op: di apr 18, 2006 5:32 pm
Locatie: Woerden
Contacteer:

#20 Bericht door Daantje » di dec 10, 2013 9:37 pm

www.Al-Anon.nl 'groepen' aanklikken, helemaal naar beneden scrollen en daar staan Al-Anon en Al-Anon/ACA (Adult Children of Alcoholics)-groepen.

Anna
Site Admin
Berichten: 18422
Lid geworden op: vr nov 05, 2004 10:09 pm

#21 Bericht door Anna » wo dec 11, 2013 2:50 pm

optimistje schreef:Kan je als volwassen kind van ouders met een alcoholverslaving ook bij Al Anon terecht? Vind je daar gelijk"gestemden" en herkenning?
Bij mijn weten is Al Anon voor partners en familieleden van alcoholisten, dus ook voor volwassen kinderen van alcoholisten. Dat dacht ik.
Groet, Anna

optimistje
Berichten: 146
Lid geworden op: vr jun 14, 2013 1:29 pm

#22 Bericht door optimistje » wo dec 11, 2013 7:27 pm

Ik ben Belgische maar hier kan ik morgen dan Netwerk Zelfhulp contacteren om te horen of er een Al Anon groep in mijn omgeving vergadert.

Bedankt voor de tips!

Daantje
Berichten: 1721
Lid geworden op: di apr 18, 2006 5:32 pm
Locatie: Woerden
Contacteer:

#23 Bericht door Daantje » wo dec 11, 2013 8:00 pm

Klopt Anna, het is voor allebei. Maar de ACA is wat gerichter voor kinderen van. Vermoedelijk zijn ze ook wel in België. Ik denk dat ze het je via dat mailadres, wel kunnen vertellen. Toi toi.

http://www.al-anonvl.be/Index.html

Goeds,
Daantje

optimistje
Berichten: 146
Lid geworden op: vr jun 14, 2013 1:29 pm

#24 Bericht door optimistje » di dec 17, 2013 1:00 pm

Dankjewel Daantje, ik heb ze gemaild en ben benieuwd of er zo'n groep in mijn omgeving bestaat!

groetjes,

Plaats reactie